Afgelopen woensdag werd ik tijdens mijn wekelijkse avondje spinnen verrast door 4 enthousiaste redactieleden van de Trios nieuwsbrief. Zij kwamen met het nieuwe jaarboek Trios in Beeld 2017, waar een foto van mij op de cover staat. Erg leuk. Daarvoor heb ik helemaal geen bijzondere prestaties hoeven leveren. Geen 30 jaar lidmaatschap, geen hele triatlon binnen 10 uur, zelfs geen kwartafstand, geen marathon in de benen en ook geen Weissensee op mijn naam. Ik hoefde eigenlijk alleen maar gewoon te fietsen, mijn sportieve blik op te zetten en op het juiste moment langs de fotograaf te rijden, daar ben ik blijkbaar goed in. Of het was de enige scherpe foto van iemand in oude, maar nog toonbare fietskleding.
In ieder geval ben ik erg blij met de verkiezing van de covergirl van Trios in Beeld 2017. Het tilt je dan weer net even boven het doodgewone. Soms heb je zoiets nodig, Misschien gaat het me inspireren tot nieuwe daden. Ik denk aan een lied in een andere toonsoort tijdens het trainingsweekend of misschien toch nog eens een keer een bockbier fietstocht organiseren. En als dat toch niet gaat lukken, fiets ik op maandagavond gewoon weer mee in groep 2, ergens in de 4e rij, beetje uit de wind als het kan.
Lex
